Zomerzin

Deze zomer is raar. Ik heb voor het eerst sinds ik mij kan herinneren geen plannen om op vakantie te gaan. Mijn kinderen hadden ook geen duidelijke wensen en gaan bovendien al zonder mij naar Zwitserland. Dus we hebben besloten "dagjes" te gaan doen. Yuck! Dagjes.

"Dagjes doen" associeert bij mij niet erg positief. Het roept een beeld op van de jaren 50 en 60 van de vorige eeuw, met vaders met opgerolde broekspijpen en een hemd (interlock heette dat toen nog. Waarom weet niemand) ergens aan een waterkant. Met zo'n verloren blik in de ogen, waaruit je kunt opmaken dat ze geen idee hebben wat ze daar doen.
Klapstoeltjes, bermtoerisme en lang in de rij bij de Efteling, dat brengt "Dagjes doen" bij mij boven. Maar ja, ik moet hard werken deze zomer. Geld verdienen om tot juli 2008 te kunnen studeren. Het budget is beperkt. Dus dagjes.

Gelukkig hebben we de dagjes nog niet ingevuld. Een dagje achterstallig onderhoud aan de tuin wegwerken met z'n drieën lijkt me wel wat. En een dagje Wiiën. Een dagje workshop bandenplakken, zodat ik dat ook voortaan niet meer hoef te doen. En tenslotte een dagje woonkamer verven.

Misschien dat ik dan ook wel mee wil naar een pretpark. Maar niet druk, duur en ver weg. Het Oog in Al park, daar kun je ook reuze pret hebben, volgens mij. En misselijk worden moet ook geen probleem zijn.

Het wordt een leuke vakantie met veel generatieconflicten, ben ik bang.