Wulk

Heeft u wel eens van de Wulk gehoord? Ja, natuurlijk, hoor ik iedereen nu denken, dat is een soort slak. En weer ben ik zwaar onder de indruk van de eruditie van mijn lezers.

Maar weet u ook dat de wulk uitgestorven is in de Noordzee? Vast niet. Zelfs erudieten ontgaat nog wel eens wat.
Ik ben niet bedroefd over dat feit. Ik wist niet dat hij er ooit geleefd had en ben er ook nooit één tegengekomen, dus ik kan niet zeggen dat ik hem mis.
Het boeiende is wat mij betreft hoe het komt dat de wulk is uitgestorven. Namelijk door een gebrek aan vrouwtjeswulken.

Niet dat die vrouwtjes ineens waren uitgekeken op hun mannetjes en naar Hawaii zijn gezwommen. Of gekropen. Neen, lieve lezers. De vrouwtjeswulken zijn in mannetjes veranderd. Zonder operaties en grote hoeveelheden hormonen. Door verf. Verf van schepen die langsvaren in de Noordzee. Die verf bevat namelijk TBT (een tinverbinding) en dat verstoort in hoge mate de hormoonhuishouding van de wulk.

Gelukkig zijn die soorten verf in België en Nederland nu verboden (lees ik Wikipediërend). Dat scheelt vast enorm.

OK B&, punt gemaakt, slechte verf, wulk dood, shit happens. Maar er is meer. Uit onderzoek blijkt dat ons hetzelfde aan het overkomen is als de wulk. Hoge concentraties PCB's in ons vetweefsel zorgen voor een verandering in onze hormoonhuishouding, waardoor jonge mannetjes zich steeds vrouwelijker gaan gedragen. PCB's krijgen ook de schuld van de afnemende kwaliteit van het menselijk sperma. Aan de ene kant is dat positief interessant, want als dit doorzet kan eindelijk de vrouwelijke kant zich laten gelden bij het besturen van de wereld.

Aan de andere kant ook wel jammer, want we sterven nogal uit met z'n allen als er alleen nog maar vrouwtjes zijn. Om nog maar te zwijgen over voetballen.