Uitgesteld (gedicht van Thom Schrijer)

Uit het noorderzwart
van maanden kropen wij,
koud,
ondergronds van bewegen,
ons denken traag en
uitgesteld,
kleine haperingen tussen
onze woorden,
weggedraaid van het licht
wantrouwig ook,
onze handen nog verlegen
voor elkaar.

Uit kranten bleek dat
het maart was, begin maart,
westenwind
en zon tussen de regen,

dan moest het nu toch
langzaam anders worden.

uit: Lege schommels, De Koperen Tuin, Goes, 2001

Het hoort totaal niet bij deze zomerse zonnedagen. Maar toch, om het niet te vergeten.