Mijn ondergang

Dit is de tekst van een liedje. Je kunt het lezen als een gedicht, maar dan mis je een heleboel. Er hoort namelijk een mooie melodie bij.
Als je het niet verder vertelt zal ik zeggen waar je die melodie kunt horen: hier!

Kenners onder ons herkennen natuurlijk onmiddelijk Elvis Costello. Hij heeft het lied oorspronkelijk geschreven over de scheepswerven in Engeland, die weer werk kregen door de Falklandoorlog. Dat betekende werk voor veel werkloze mannen, maar ook dat hun zoons naar de oorlog werden gestuurd en soms niet meer terugkwamen. Ik heb het omgezet naar een Nederlandse setting: de mijnen in Limburg.
De trompetsolo is van Chet Baker, die in Amsterdam stoned uit het raam van een hotel viel. Een soort Herman Brood avant la lettre, maar dan per ongeluk.

Wat een treurigheid allemaal.

De commentaaroptie onder aan dit stukje staat open voor uitingen van bijval of afkeer. Dan weet ik tenminste of ik hier m'n carriere van moet gaan maken.
O ja, meelezen terwijl Elvis Costello de oorspronkelijke versie op de achtergrond zingt, werkt het beste. Daar gaat-ie.

Is er geld voor
een paar mooie schoenen en een knappe jas voor mij
en een fiets voor die kleine z'n verjaardag

't is een verhaaltje dat al maanden wordt verteld
bij de bakker en de slager
de mijn zou weer open gaan

Zou dat kunnen...
M'n zoon zei "pa ik moet een maandje naar benee
maar met kerst zal ik er wel weer zijn"

't is een verhaaltje dat al maanden wordt verteld
iemand zei dat een ander was ontslagen
voor het vertellen dat er soms dooien lagen
door verstikking en gewoon onder de schragen

Met alle kracht in ons lijf
gravend naar zekerheid
maar we raken de parels kwijt.

't is een verhaaltje dat al maanden wordt verteld
't staat in de krant: ze starten de machines
de mijn gaat open en we gaan weer iets verdienen
En wie geofferd wordt zien we wel weer
je gaat toch-een keer.

We gaan de mijn in
met grote tegenzin.

met alle kracht in ons lijf
gravend naar zekerheid
maar we raken de parels kwijt