Oefenen voor Sinterklaas (3)

Het waren schoenen die gedwee
bij de kachel stonden.
Heel verschillend alletwee:
een hoekige en een ronde.

Ook waren beide schoenen links
wat vreemd is voor een paar.
De één had in z'n vorm iets flinks,
de ander minder zwaar.

De ene bruin, de ander rood
en allebei niet erg groot.
In één een peen, in d'ander hooi.
De kachel brandde hard en mooi.

Het was een koude dag geweest,
dus loeide hard de haard.
En morgen was het grote feest,
dan kwam Sint met z'n paard!

Een ieder lag al op één oor,
zodat niemand meer meer dacht:
"Zo hard stoken hoeft niet, hoor
ik zet de kachel zacht".

De schoenen bleven heel bedaard
vlak bij de kachel staan.
Al stak die gloeiendhete haard
hun veters bijna aan.

Het hooi ging eerst in vlammen op.
De peen rookte nog stevig,
maar toen gaf hij de weerstand op
en fikte kort maar hevig.

Het kleed vond warmte ook wel fijn
en ging in vlammen heen.
Met passie danste het gordijn
met de vlammen om haar heen.

De koude nacht werd fel verlicht
Toen het hele huis oplaaide,
terwijl het gezin, de ogen dicht
zich voor het laatst omdraaide.

De kleine jongen was niet blij, want hij was heel erg dood.
Maar op het lijstje in de bruine schoen stond: "Brandweerauto. Groot!"