Diploma

Waar ben ik mee bezig? Al drie jaar verwaarloos ik carriere, inkomen, gezin en vrienden.
Ik had het in m'n hoofd gekregen om te gaan studeren. En niet gewoon een cursusje, nee, full-time. Een echte beta-studie. Waarschijnlijk een gevolg van hormonale schommelingen die ook bij mannen rond een bepaalde leeftijd gaan spelen.

In het begin was het spannend of ik het niveau aan zou kunnen. Van een brein dat een jaar of tien vooral bezig is geweest met het opvoeden van kinderen en het managen van andere kinderen, kun je toch geen onvoorwaardelijke toewijding meer verwachten.

Dat viel erg mee. Wat ik aan talent tekort kom ten opzichte van mijn twintigjarige klasgenoten, wordt ruim gecompenseerd. Een kamer zoeken, vette feesten, zwaar stappen, verlieven: dat had ik al een keer of wat gedaan in een eerdere fase van mijn leven en dat scheelt al snel een jaar. Bovendien ben ik sterk gemotiveerd. Dat krijg je als je je studie zelf moet betalen. Ik heb m'n moeder nog eens lief aangekeken voor een ouderlijke bijdrage, maar meer dan een stofzuiger zat er echt niet in.

Inmiddels is het nieuwe en spannende er van af. In juli ben ik klaar en krijg ik een bachelor-diploma. Eindelijk een diploma waardoor mijn maatschappelijke status gelegitimeerd wordt.

Groot was mijn ontzetting toen ik hoorde van DBA-Intermediair. Dat is een bedrijf waar je diploma's kunt kopen, volledig wettelijk en geaccepteerd door alles en iedereen. Voor de prijs van twee jaar collegegeld krijg je een keurig diploma, met inschrijving in allerlei registers erbij! "Op basis van je kennis en ervaring" wordt dat diploma verstrekt. Ik vrees dat het enige criterium is of je betaald hebt.

Maar die drie jaar plezier krijg je er niet bij.

2 opmerkingen:

Anoniem zei

Precies! :-) Toen ik Nederlands ging studeren in deeltijd moest ik altijd uitleggen waaróm ik dat ging doen.
"Je hebt toch al een mooie studie gedaan?"
"Wat wil je daarmee gaan doen?"
Pfff.. gewoon lekker doen waar je je goed bij voelt Ben!

Anoniem zei

mogen we komen juichen in juli?