China in 1989 (3)

Een heleboel bamboe stoelen in een bruingerookte ruimte zonder voorpui. De theehuizen lijken de huiskamers van China. Mensen praten, roken, slapen en drinken thee, bakken thee en het geheel heeft de gemoedelijkheid van een kroeg in de Jordaan. Ik voel me hier op mijn gemak. Het is niet moeilijk om je voor te stellen dat hier de revolutie broeide en dat vanuit deze plaatsen de kritische geluiden kwamen tijdens de culturele revolutie. In de huiskamer is het makkelijker om elkaar te vertrouwen dan in het partijkantoor.

-----------------------------------------------------

Net als de zoveelste student Engels vraagt hij: "Can I practice my English please?". In tegenstelling tot de meeste van zijn landgenoten laat Li Jun veel los over zijn persoonlijke leven. Hij blijkt pas gescheiden te zijn, na een huwelijk dat 2 maanden geduurd heeft. Overigens kende hij zijn toekomstige bruid pas 3 maanden toen ze trouwden. Het werd niet duidelijk of dit lag aan uithuwelijking of dat de geliefden het gewoon stevig van elkaar te pakken hadden. In ieder geval bleef de vlam niet lang branden. Een erg gepassioneerde relatie kan het ook niet geweest zijn, want volgens Li Jun is de direkte aanleiding van de scheiding het feit dat hij probeerde over sex te praten met zijn jonge bruid.
Het wordt al snel duidelijk dat praten over sex in China "not done" is. En het tragische is dat Li Jun niets liever wil. Alles wil hij weten: posities, frequentie, met en zonder partner en dat alles met een naïeve onbeschaamdheid die mij soms verlegen maakt. Hoe leg je de techniek van het masturberen uit in een volle bus? Even vermoed ik verborgen bedoelingen, maar hij probeert op geen enkele manier avances te maken. Bij ons vertrek komt hij ons uitzwaaien. Dag Li Jun, onbegrepene in een land dat zijn erotiek te diep heeft weggestopt.