Jonger en wijzer

Afgelopen weekend waren er op TV oude bekende Nederlanders te zien. Een beetje 40+ allemaal. Sommigen een beetje meer.
Renate was er ook bij. Dorrestijn of Rubinstein, daar wil ik vanaf zijn. Nu is dat nogal een verschil, want de één was feministisch en de zus van een depressieve cabaretier en de ander was gewoon schrijfster en de zus van een pianist. Of misschien wel omgekeerd en helemaal geen zus-van.

Maar ze wist wel leuke dingen te vertellen over mensen die jonger zijn dan jijzelf, maar toch besluiten voor jou nemen. Voor haar geldt dat Balkenende bijvoorbeeld jonger is. Voor mij gelukkig niet, maar als ik naar zo'n snotneus als Rutte kijk, die mijn staatssecretaris was, ooit, dan begrijp ik het wel.
Maar, vertelde ze, die jonge mensen weten natuurlijk van alles van nieuwe technieken en state of the art ontwikkelingen, dus een jonge arts of tandarts of hypotheekadviseur is helemaal niet erg.

De afgelopen drie jaar heb ik les gekregen van voornamelijk jongere docenten. Dat is ook vreemd. Hun vakkennis is boven twijfel verheven, wat mij betreft. Maar of ze nu zo state-of-the-art waren?
Het hele gedoe over leeftijd is eigenlijk oneigenlijk. Ik ben nu 46 en zowel ervaren als groen, het ligt er maar net aan op welke kwaliteiten je me beoordeelt. Ik heb een ruime werkervaring, ruim 15 jaar vaderervaring, maar ben op bijvoorbeeld het gebied van filosofie nog behoorlijk groen.

Misschien moeten we dat wel meer doen, gewoon naar kwaliteiten kijken van mensen, los van de leeftijd. Dat komt het met die vergrijzingsproblemen ook vanzelf wel goed.