Hoera voor Ma!

Vandaag is de allerliefste moeder van de wereld jarig. Ze wordt 72 jaar en vindt het heerlijk als mensen denken dat ze nog geen 60 is. Dat gebeurt ook nog regelmatig.

Ze woont heerlijk in haar eentje in een flatje in Rotterdam Zuid en is de hele dag druk met het zorgen dat andere mensen het naar hun zin hebben. Ze houdt niet van op visite zitten en dat talent heb ik volledig geërfd. Ze rijdt rond in een felrood koektrommeltje en werkt nog steeds als vrijwilliger in een dagverblijf voor geestelijk gehandicapten. "De ukkeloentjes" worden die liefkozend genoemd. Dat is vast niet politiek correct, maar Rotterdammers hebben sowieso meer met eerlijk dan met politiek correct.

En ik heb het zo druk met mijn eigen leven en mijn deadlines dat ik niet eens even langs kan gaan om op haar enorm goede gezondheid te drinken. Als een ware Judas heb ik er wel bij geholpen dat ze e-mail kan lezen en schrijven en ook dit weblog kan lezen.
Dus via deze moderne weg: hiep hiep hoera dat ik een enorme bofkont ben met zo'n moeder.

Lieve oma Betty, ik hoop dat we nog heel veel jaren van elkaar kunnen houden.