Tandarts

Als Merel Roze het mag, mag ik het ook. Hoewel die van haar erger was.

Sinds de wisseling van 2006 in 2007 deed m'n kaak niet leuk meer mee. Hij begon eerst een dag lang hevig pijn te doen. De roze M&M's die menig vrouw van hevige menstruatiepijnen hebben verlost, schoten ook mij te hulp.
Na een weekje pijn stillen was de pijn ergens anders z'n geluk gaan beproeven. Maar na nog een weekje kwam hij weer vrolijk terug en niet zo'n beetje ook. Hij had een prettig plekje gevonden in een achtersteondersterechtse kies, die waar de tandarts van zegt "occusaal dorsaal 4 rechts" of zoiets. Maar ja, tentamens in aantocht en zo, eerst die maar even achter de rug.

Vanmiddag was mijn afspraak. (De tentamenuitslagen zijn overigens nog niet binnen. Ze hebben nog twee werkdagen de tijd.) Ik was twee uur eerder opgetrommeld, zodat de tandarts niet twee uur op mij hoefde zitten wachten. Het liep echter een beetje uit, zodat ik twee uur te vroeg drie kwartier heb zitten wachten. Gelukkig ben ik een geduldig mens en had ik een mooi boek bij me.

Het was een gaatje en omdat ik nooit verdoving doe bij boren en vullen, ook nu niet. Ik ben tenslotte geen watje.
De tandarts (hij heet Jeroen en hij is heel aardig) heeft me nog gewaarschuwd, dat "hij mogelijk toch wat gevoeliger zou zijn dan anders". Waah! Als de pijn zo erg wordt dat al je spieren zich spannen en je echt wilt gillen (dat doet-ie anders nooit!), dan moet je je bewust ontspannen en aan yin en yang denken. Dat voorkomt dat je boren en vingers en zuigslurfjes -die "ffflllsssslllllggghhh" doen- doormidden bijt.

Ik heb zojuist m'n laatste roze verdover genomen, zodat dat mannetje met die drilboor in m'n kies even pauze neemt. Opdat hij zijn geluk elders beproeve.