Lente

Hoewel het kouder wordt, komt zij er aan! De lente! Ik voel het in de lucht als hij blauw is en de zon schijnt. En ik heb de eerste ganzen in grote V-vorm alweer naar het noorden zien vliegen. De laatste naar het zuiden waren nog maar drie weken geleden vertrokken.

Maar bovendien en bovenal voel ik het in mezelf. De liedjes beginnen weer te borrelen als ik op de fiets zit. Er komt weer inspiratie om stukjes te schrijven. De zin in het leven gaat weer bruisen. Alleen het tentamen van 29 januari werpt nog een winterse schaduw vooruit.

Vanochtend fietste ik met een erg leuke en slimme medestudente naar de universiteit. Ze merkte op dat we op moesten passen voor politiecontrole, omdat het het einde van de maand is. Ik was in al die jaren fietsen nog nooit tot die conclusie gekomen, maar het lijkt wel logisch. Eind van de maand, streefcijfer nog niet gehaald: bonnen schrijven.
Maar nergens politie te zien. Ik vond dat ik m'n bijdrage ook wel had geleverd in de afgelopen weken.
Helaas fietste mijn behoedster niet mee toen ik op weg was naar huis. En je raadt het al...

Ik ben gewoon zacht zingend doorgefietst naar huis. Als dat geen lente is.