Goedemorgen

Mijn fietspad loopt dwars door de stad. Daarom is het op mijn fietspad vaak druk, maar dat vind ik niet erg. Al die andere mensen moeten ook ergens heen en gelukkig zijn ze niet in de auto gekropen, dus deel ik mijn fietspad graag met hen.

Omdat het regelmatig 's ochtends vroeg is, gebeuren er ook wel eens ongelukjes op het fietspad. Niet iedereen is even fluitend 's ochtends, tenslotte. Maar hoe zo'n ongelukje dan verloopt, dat kan nogal verschillend zijn.

Bijvoorbeeld: er komt een meisje mijn fietspad op vanuit een zijstraat. Ze kijkt niet op of om en duwt mij zo de straat op, waar net die twee bereden politieagenten van een paar dagen geleden weer aan komen galopperen. De paarden remmen gelukkig op tijd, catastrofe net voorkomen. Ik haal het meisje in en vraag haar of ze wat beter kan kijken als ze m'n fietspad op komt, omdat ik haar anders echt de toegang moet ontzeggen. "Ik keek echt wel", antwoordde ze, zonder me aan te kijken. En of ze die "t" uitsprak weet ik niet helemaal zeker. Het was vroeg. Zij boos, ik boos, overal adrenaline en daar was het echt veel te vroeg voor.

Ander voorbeeld: een meneer (op een fiets, duh) haalt iemand in terwijl ik hem net zelf aan het inhalen ben en duwt mij de straat op, waar toevallig net helemaal niets aan komt rijden. Hij merkt zijn vergissing, draait zijn hoofd om, kijkt me aan en zegt "Sorry". Ik zeg "OK" en lach een beetje schaperig. En allebei zijn we blij dat het zo'n mooie morgen is.

Het grote verschil is elkaar aankijken. Dan zie je dat we gewoon slaperige stomme mensen zijn, die niet alles tegelijk in de gaten kunnen houden en fouten maken. En dat is helemaal niet erg, als je maar "sorry" zegt en een beetje dom lacht.

Dus als u nog eens te gast bent op mijn fietspad: wees welkom en glimlach. En mocht u zingen, dan krijgt u bonuspunten.