Kinderfeestje

Kinderverjaardagen waren kort en hevig. Tenminste, de feestjes voor de vriendjes en vriendinnetjes van school. Ik kon er behoorlijk tegenop zien, die bijeenkomsten waarop een stuk of tien kleuters tevreden en in de gaten gehouden moesten worden. We kozen dan ook altijd voor de pure aanpak: taart eten en spelletjes doen. Speurtochten, knutselen, alles wat het moeilijk maakt om de aandacht vast te houden. Pas op het eind mocht er een video aan, anders was het niet echt een feestje geweest.
Ik was meestal gesloopt na zo'n middag en had weer meer bewondering voor de talloze onderbetaalde onderbouwjuffen.

Later werd het al eenvoudiger. Het vertier moest van buiten het huis komen: de bowlingbaan, het zwembad, de laserquestbunker, de bioscoop. Een stuk duurder, maar wel zo makkelijk. Boekje mee of gewoon zelf meedoen (heerlijk met zo'n lasergeweer die kleine ettertjes afschieten).

En nu heb ik net het toppunt van gemak achter de rug. Ik werd vanaf gisteravond 8 uur verbannen naar de slaapkamer en de heren regelden het allemaal zelf wel. Zo nu en dan iets te eten aandragen en zorgen voor voldoende spelcomputers en DVD's. Meer is niet nodig.

Er is alleen één nadeel: die feestjes duren zo lang. Ze blijven allemaal slapen en gaan de volgende ochtend gewoon door met gamen, TV'en en eten.
Om een uur of 3 vanmiddag mocht ik weer uit de slaapkamer komen om de rotzooi op te ruimen.