The Crow

Gisteravond The Crow gezien. Geweldig, zo'n film waarin de underdog bovennatuurlijke krachten krijgt en alle boze mannen op hun lazer geeft. En niet zomaar lullig arresteren ofzo, zoals die watjes Batman en Superman altijd doen. Nee, gewoon dood.

Het is vast compensatie voor mijn gemis aan mannelijke hormonen, de goeie soort adrenaline of gewoon lef. Het enige dat ik tegenover treiterpartijen, klappen en schoppen kan zetten is vergeten. Ik kan maar zelden zo boos worden dat ik m'n angst voor nog meer klappen vergeet. Weglopen, me diep schamen en vergeten, dat is de beste manier om er weer snel bovenop te komen.

Vergeven, de christelijke vaardigheid die me in mijn jeugd is aangeleerd, gaat me minder goed af. Dus ben ik blij met The Crow. Koel, mooi, somber en rechtvaardig doet hij het vuile werk voor mij.
En dan de moraal, druipend van de kitsch: "Love will survive everything".

Heerlijk.