Fin
Veel mooier dan "The End" vind ik het altijd als er "Fin" staat, aan het einde van een film, ook als het helemaal geen Finse film geweest is.
Dit is mijn 300ste schrijfsel. U kwam ruim 7000 keer lezen in het afgelopen jaar en hebt ruim 11000 keer op mijn weblog geklikt. Ik ben ongeveer een jaar geleden begonnen en heb dus ongeveer 60 keer gespijbeld.
En nu ben ik klaar. Ik heb een jaar lang mijn gedachten en gevoelens, mijn geluk en verontwaardiging, mijn lied en mijn leef met jullie gedeeld. Ik ga ze nu weer reserveren en delen met mensen die ik aan kan kijken en aan kan raken.
Toen ik begon wist ik niet dat ik kon schrijven en dat ik schrijven leuk kon vinden. Het is mooi om te ontdekken dat ik dat talent heb.
Ik heb zelf dingen ontdekt en heb ook mensen de kans gegeven om mij te ontdekken, zonder dat ik vooraf kon voelen of ze wel "veilig" waren. Het is fijn dat ik dat heb gedurfd: bloot op internet gaan liggen met mijn mening over wat rechtvaardig, grappig of mooi is en dan wachten op wat er komen zou. Heel Nederland kon me lezen en genadeloos neersabelen in een vlijmscherp commentaar. Het is bij één negatieve reactie gebleven.
De aanleiding om te stoppen is, zoals zo vaak, iets kleins. Ik kwam er achter dat het deel van Utrecht waar ik woon helemaal geen "Oog in Al" heet, ook al noemt de volksmond het wel zo. Officieel heet dit stukje Utrecht "Halve Maan" [Haalve Moan].
De achterliggende oorzaak is dat ik wat dieper wil gaan graven. Spitten op de vierkante meter, in plaats van mijmeren over het leven van alle dag. Een soort antitwitteren.
En natuurlijk gebeuren er allerlei leuke dingen die een stukje waard zijn, als je hebt besloten te stoppen.
Zoals de BOVAG meneer, die vanmiddag zeurde dat de autobilist "weer eens als melkkoe" en "keihard gepakt" en "we krijgen er niets voor terug". Die meneer zou ik graag eens uitleggen hoe ik me "gepakt" voel als fietser die al decennia meebetaalt aan lelijke asfaltvlaktes en die in de giftige gassen fietst van al die steeds minder schadelijke auto's.
Of het mailtje dat ik kreeg over een initiatief om het woord "gehandicapte" via een Sire campagne de taal uit te werken. Dat sluit prachtig aan bij mijn stukje over debielen.
Of mijn avontuur van vanmiddag bij de uiterst leuke dermatoloog en haar beeldschone assistente, die met z'n tweeen gebogen over mijn "full monty" onderlichaam een groeiseltje hebben weggesneden. Met sappige details over verdovingsinjecties en vlijmige mesjes.
Die stukjes schrijf ik dus niet meer. Genoeg is genoeg en nog meer is ook meer van hetzelfde. En als ik het niet schrijf, kunnen jullie het niet lezen. (Er schuilt een ware Johan Cruijff in mij, wat ik je brom)
Als jullie me na vandaag nog willen vinden, zoek dan naar iemand die diep graaft in de Halve Maan.
Bedankt voor het meewandelen. U was een fantastisch publiek.
12 opmerkingen:
hè B&, wat jammer, het was zo fijn om voor het (al dan niet) slapen even op jou te klikken en mijn zinnen te verzetten. Ik ga je missen! Dank voor het delen van al je mooie schrijfsels. Hopelijk delen we nog wel wat gedachten, niet via oog in al, maar wel oog in oog.
Dank B&. Ik ga je missen...
Graafse!
Kunnen we ook nog op de hoogte gehouden worden van het graafwerk en de schatten die je tegenkomt? Website? halvemaan.nl is helaas al vergeven. Ik woon toch al 35 jaar in Utrecht maar de term ' De halve maan' ken ik niet. Zal eens aan mijn ouders vragen, die wonen al 75 jaar in Utrecht :-) De mooiste naam van een wijk blijft toch echter "Nieuw Engeland" (bij Lombok aan de andere kant van de vleutenseweg).
Anyway, zie je in het cafe!
Oase
P.S. Ik blijf nog even doorloggen (al ruim 5 jaar bezig)
Hela, eerst mij aan het loggen krijgen (ok, ik had al sinds 2003 een weblog, maar dat was toch anders), en er dan mee ophouden. Daar gaat mijn voorbeeld. Ik wil het verhaal over de assistente van de dermatoloog nog wel een keer horen. Gingen wij ook niet nog eens naar een café?
jaaaa zeg, de eerste blogger die ik irl heb ontmoet, houdt op met bloggen (hopelijk geen oorzakelijk verband)! en dat terwijl je - zo te lezen - inspiratie genoeg hebt (en mooie vondsten, zoals 'antitwitteren')!
ik begrijp je redenatie wel. ik wens je dan ook veel succes met graven. hopelijk tot ziens, via mijn blog of via mail, en wie weet kan ik op een dag de cryptische aanwijzing volgen en je op die manier weer vinden.
Hmm, ik hoopte nog dat je deze keer de daad eens niet bij het woord zou voegen.
Dank dat je ons mee hebt laten genieten van je opmerkingsgave, je dichtkunst, je liefde voor mensen, je puzzels, twijfels en vragen.
Veel meer personen weten nu wat een mooi mens jij bent. Het zal druk worden in de kroeg.
Van ellende lees ik nu al een week lang elke dag de reacties op je laatste schrijven...
Zijn er meer die dat hebben???
Haha, ja , niet elke dag, maar toch af en toe toch even kijken of er nog iemand gereageerd heeft, kan ik toch soms ook niet laten...
Ja, Pepijn en Suzanne, ik ben blij dat jullie weer wat schreven. Ik denk dat er niks anders opzit dan dat wij dat zelf blijven doen .... Ben houd zich stil.
En terecht.
En man een man, een woord een woord
Jammer, jammer. Eindelijk weer eens de tijd genomen om te kijken: ben je al maanden gestopt. Niet alleen bij ons weg, maar nu ook op internet weg...
Jammer hoor, maar gelukkig voorlopig nog genoeg stukjes die ik nog NIET gelezen had om nog te genieten...
Hello. This post is likeable, and your blog is very interesting, congratulations :-). I will add in my blogroll =). If possible gives a last there on my blog, it is about the Home Theater, I hope you enjoy. The address is http://home-theater-brasil.blogspot.com. A hug.
Een reactie posten