21 minuten

Hoera, we zijn gelukkiger dan twee jaar geleden. Ik wist het wel, dat ze aan het wachten waren met het naar buiten brengen van die conclusie tot ik die enquete had ingevuld. Gisteravond heb ik het eindelijk gedaan, na een stortvloed van reclamespotjes ("Dit jaar zoekt u bij elkaar 3 uur naar uw sleutels, staat u 17 uur poespoespoes te roepen en met brokjes te rammelen, zit u 200 uur op de wc, waarvan 20 uur vegend, poetst u 12 uur uw tanden, wat 12 uur te weinig is en als u man bent wast u 2 minuten uw handen na het plassen. Totaal. Per jaar.")

En vanochtend werden de resultaten al gepresenteerd. Wij zijn gelukkiger dan twee jaar geleden. Fijn, he. Maar dat wisten we in februari ook al: wij zijn gelukkig en onze kinderen ook. Zou dit een subtiele vorm van hersenspoeling zijn? Elke keer publiceren dat uit onderzoek is gebleken dat we gelukkig zijn. Dan gaan we het vanzelf geloven. "Ik ben gelukkig, geloof ik"; Een variatie op een thema van vroeger tijden: "Ik geloof, dus ik ben gelukkig".

Dat ze die conclusie hebben kunnen trekken uit die rare vragen lijst, kan ik me niet goed voorstellen. Of misschien was het ook wel heel logisch. De vragen waren zo opgesteld dat ze alleen begrepen werden door de hoogopgeleide metrosexueel.

Bijvoorbeeld:
Welke van de volgende mogelijkheden zou u overwegen om de politiek te beïnvloeden, naast al dan niet gaan stemmen bij verkiezingen?
Jaa, eeuuh... Even hoor... Jaa, eeuuh...Verdonk misschien? Is dat het goede antwoord? Of toch Wilders?

En die metrosexueel is natuurlijk heel gelukkig. Sowieso is iedereen heel gelukkig als die rottige vragenlijst is ingevuld. "Pfff, ook weer gebeurd. Dan kan ik nu tenminste m'n sleutels weer gaan zoeken."

Maar het mooiste is het begin. Dan heb je nog de illusie dat het best grappig kan worden. In het begin van de lijst staat de waarschuwing:
In verband met de lengte van de vragenlijst, krijgt u niet alle vragen / stellingen voorgelegd.