Dilemma
Soms lacht het leven me toe. Zoals vandaag, toen ik van een fan een meer dan levensgrote plastic kikker kreeg. Bovendien ook nog een fles 12 jaar oude Jamesons, dus ik ben voorlopig naast mijn vijver te vinden, waar ik verkikkerd zit te zijn.
De kikker dient twee doelen. De whisky nog veel meer, maar daarover zal ik niet uitwijden.
Doel 1 is het vermijden van nieuw kikkergebroed in mijn vijver. Na de avonturen met de levende kikker van een paar weken terug, heb ik daar geen goesting meer in. Met de komst van deze reuze gigant is de vijver overduidelijk vol. Geen kikker die het nog in z'n hoofd zal halen om er bij te gaan liggen.
Doel 2 is het in stand houden van plastic dieren in het algemeen en de plastic reiger in het bijzonder. Maar hier zit ook meteen het dilemma. Zoals iedereen weet zijn reiger en kikker niet elkaars vrienden. En hoe kan ik nu ijveren voor het behoud van de reiger, als ik ook verantwoordelijk ben voor het welzijn van mijn kikker.
Ik heb daarom een kloek besluit genomen. Bij deze hef ik de Vereniging tot behoud van enzovoort enzovoort enzovoort op. De plastic dieren moeten het zelf maar zien te redden in de evolutie. Het was toch al een vereniging van niks: naast mezelf waren er slechts twee (niet contribuerende) sympathisanten.
Ik concentreer me vanaf nu op het behoud van mijn eigen kikker. Hij lijkt nog niet zo blij, maar dat zal na een paar Jamesonss wel bijtrekken.
2 opmerkingen:
Wat een vrolijk stukje, dat maakt deze zonnige woensdagochtend nog wat zonniger!
Nou, ik word er juist een beetje verdrietig van. Ik werd juist enthousiast, en overwoog een lidmaatschap. Maar ik begrijp je zorg voor je kikker, dat vind ik dan wel weer mooi. Toch meen ik me van een eerder stukje een foto te herinneren waarin plastic kikker en plastic reiger op ontroerende wijze gebroederlijk en trouw langs de waterkant de wacht houden. Jammer dat je de moed zo snel opgeeft, Ben!
Een reactie posten